HAFTASONU HİKAYESİ

3.Almanya buluşmasının ardından yine yüzümüzde gülümseme...
Diğer arkadaşlarımı bilemiyorum ama ben her seferinde  iyiki bu blogu açmışım, iyiki devam ediyorum diyorum.

Köln' de sevgili Sevim' in mükemmel ev sahipliğindeki buluşmamız, bu kez eşler ve çocuklarla birlikte kah içerde...kah bahçede...inanılmaz keyifle gerçekleşti...Sevgili Sevim inanılmaz ince ayrıntılara kadar bize sevgiyle bir mekan sundu...

Verdiği adrese geldiğimizde mekana ulaşamamak söz konusu bile olamazdı...kapıda...zilde...yol gösterici olarak buluşmamız belirtilmişti. Not almak üzere defter ve kalemlerimize varana kadar masalarda her ayrıntı düşünülmüştü....

Fotoğraflar çekildi... fikir alışverişi yapıldı...notlar alındı...

Hani derler ya...''Bir elin nesi iki elin sesi var '' diye... işte bu ikramları görünce atalarımız doğru söylemiş diyor insan. Herkesin katkısıyla harika bir açık büfe hazır hale geldi... 

 Sevimciğim...tekrar gönülden teşekkürler... harika ev sahipliğine...emeğine ve sevgi dolu sıcaklığına..

Belki Türkiye' deki blogcu arkadaşlarımız biraz abarttığımızı düşünebilirler ama bizim gibi,yabancı bir ülkenin her yanına dağılmış, bir avuç blogcu için bu buluşmalar çok değerli ki galiba artık yavaş yavaş bir avuç olmaktan çıkıyoruz. Sanırım bundan dolayı da zor'u başardığımızı düşünüyorum. Kilometrelerce uzaklıklardan bir araya gelmek inanın aynı şehirde bir araya gelmekten çok farklı... o yüzden yazmaya ve yayın yapmaya devam diyorum arkadaşlar... Bloglarımıza daha sıkı sarılıp elimizden geldiğince birbirimizden kopmayalım diyorum....


Bir sonraki buluşma inşallah Berlin' de...